Huzursuz mutluluklar...
Mutluluğun beni tatlı tatlı kaşıyan bir yanı olmuştur hep. Bu duyguyu çok mutlu olduğum anların sonrasında hissederim. Neydi fazla olan, kabından taşan…
Kelime anlamı itibari ile mutluluk “Bütün özlemlere eksiksiz ve sürekli olarak ulaşılmaktan duyulan kıvanç durumu “ olarak açıklanıyor sözlükte. Tam da yaşadığımız sürat çağının tüketim zafiyetini açıklayan bir kavram aslında mutluluk. Bu yüzden reklam dilinin en vurgulu kelimesi. Tükettikçe mutlu olun, mutlu oldukça kendinizi daha değerli bulun, kendinizi daha güçlü daha değerli hissettiğinizde, daha kusursuz olun… Hep bir coşku, hep bir mükemmele olan özlem var bu kurgunun kodlarında. Öznesi insan olan bu süreç acaba ne kadar örtüşüyor hakikat ile. Bizler doğduğumuzda günahsız olduğumuza inanırız. Ama hayata dokundukça eksikliklerimizle yüzleşir, günahlarımızla yanlışları öğrenir, tövbelerimizle bizden daha kudretli olan karşısında diz çökeriz. Ana rahminde iki büklüm olmuş bir ceninin şımarıklığı ile tepinip dursak da hayatta, sığındığımız o güvenli barınakta korkuyla bağımızı kesen tek şey Yaratıcı’nın sevgisi ile bizi koruyacağına olan inancımızdır. Böylesi anlarda eksikliğimizle, faniliğimizle yüzleşiriz. Bu halimizi kabullendiğimiz vakit içimizi kaplayan iklimdir huzur. Hayatta hiçbir şeyin sürekli olmadığını, bir günün gece ve gündüz, bir senenin dört ayrı renk olduğunu, doğumun ölüme uzandığını, zenginin yoksulun fakirliğiyle imtihan edildiğini ve daha birçok gerçeği nasihat eder huzur gönlümüze sızarak. Mutluluğun açıklandığı kaynaklarda huzur için “ gönül rahatlığı “ deniliyor. Aslında kavramlar anlam ekseninden kaymasının hikayesinin altında yatan gerçek değişen hayatlarımız. Zira Aristo’nun öğretisinde mutluluk “ uyumlu bir hayat “ olarak tarif ediliyor. Bu açıdan bakıldığında mutluluk hayatımızdan çıkarılıp atılması gereken bir duygu hali olmaktan çok huzur ile dengelenmesi gereken bir durum aslında. Tıpkı keder gibi… Huzur acıya da mutluluğa da yakışıyor... Ruhumuza huzuru aşılaması için bilge bir akla ve gönüle ihtiyacımız var. Her kıymetli olan gibi böylesi bir hazine için çabalamak, acılara göğüs germek, hayatın getirdiklerine şükürle sabretmek gerekiyor. Hayatın kimi zaman bizim seçtiğimiz yoldan ve yöntemlerden farklı seyredeceğini bilmek ve bunun bizler için güzelliklerin müjdecisi olabileceğini umut etmek derinliklerimize huzuru davet edecektir. Huzurumuz daim olsun…
