Zamanın rakamsal olarak değiştiği her ‘yeni yıl’da iyi niyetli olarak temennilerimizi sunarız birbirimize.  Dilekler kadim ve ortaktır hep… Huzur, barış, sağlık, mutluluk getirsin isteriz. Aslında zaman da dahil olmak üzere yaşadığımız her şey doğduğu günkü kadar yeni ve doğduğu günden bugüne kadar eski.  İyilik ve kötülüğün hep bir temsilcisi ve bunun seyircileri oldu insanlık tarihi boyunca. Bugün de aynı süreci yaşıyoruz ve bu hep böyle devam edecek gibi görünüyor.  

Maddi ve manevi yaşamsal tüm varlıkların kaynağı bizleriz. Dünyayı kurtarmadan önce iç muhasebemizi yaparak ruhlarımızı egomuzun hatalarından ayıklasak  ne güzel olurdu. Hangi koşulda yaşıyor olursa olsun tüm insanlığın gözlerini kendi içine çevirdiği bir ‘ 10 ‘ dakika gerçekte yeni bir başlangıç olabilir aslında.  Zira havai fişekler patlatılırken ışıltılı dünyalarımızda milyarlarca insan açlık, savaş, hastalık ve doğal afetler sebebiyle acı içerisinde geçiriyor her anını. Bizlerin bir saniye ‘ tık ‘ ile değiştirdiğimiz zaman, onlar için değişmiyor. Onların acıları kesintisiz sürüp gidiyor.

Bütün o şaşalı yeni yıl kutlamaları yerine insanlığın yaşadığı sıkıntılarda her birimizin bireysel payı nedir diye başımızı önümüze eğip düşünmemiz, belki de son derece kalbi bir duanın da kapısını aralar.  Kedere ve üzüntüye kapılmadan, kendimizi suçlamadan yine kendimizden başlayarak; bütün o klişe dileklerimizin özünde yatan temennilerimizi gerçekleştirmek için manen sonrasında da maddi olarak elimizi taşın altına koyabiliriz böylece.

Yeni yıldan beklentilerimizi sıralarken, yeni yıl bizlerden ne bekliyor diyerek bir milat yaratabiliriz. Çünkü hayatı güzelleştirmek için bizim verdiğimizden daha fazlası yok ‘ zamanın ‘ elinde.

Belki bir 31 Aralık gecesi kurtarırız dünyayı. Getiririz barışı, huzuru tüm insanlığa. Ne dersiniz gerçek olabilir mi bu temennim…