Ayağımın boşluğu hissedişinden hemen sonraydı
Ellerimin yüreğini kavrayıp tutunması hayata
Zor zamanların bu ani tanışıklığında 
Ne kadar taşıyabilirdin ruhumun ağırlığını
Belki kırılır orta yerinden gönlün bir parçası kalır elimde
Belki kıyamam çözerim parmaklarımı

Neydi bir anlık kurtuluşun hikayesi
Belki de birlikte soluyacak nefesimiz vardı
Vademin son demlerini senle tamamlamaktı kaderim
Herbir parçamı bir kayalıkta bırakıp giderken
Kırmızı bir kederin resmini yapmaktı son çarem
Ben de vardım bir zamanlar bu alemde demek için ( Hilal / 25.11.13 )