Yine bir gül yeni bir gül
Kaldır başını bir gül hep gül
Kor olmuş katmer katmer kavrulan yüreğin
Hava olsa su olsa toprak olsa da sen gül
Dikenlerine tutunsa da yetim kalan yaprakların
Tatlı bir rüzgarın sırtında düşer köküne
Ölümün hüznü baharın neş'esine karışır
Ilık, ürkek, taze sesiyle umut dağıtır bir gonca gül ( Hilal / 06.01.14 )